Ætli þetta sé ekki martröð flestra? Kona nokkur áttaði sig á skelfilegri stöðu þegar hún var að horfa á gamla VHS spólu og kannaðist við fólkið sem átti í samförum.

Konan, sem ekki vill láta nafns síns getið, segir frá því að hún hafi sleppt skóla þegar hún var 15 ára. Hún var ein heima og fór að snuðra í svefnherbergi foreldra sinna. Fann hún hrúgu af gömlum VHS spólum aftast í fataskápnum og, vonandi að um klám væri að ræða, setti hún spólu í tækið.

Myndbandið hófst á skoti á sófa sem var langt í burtu.

Fannst henni hann eitthvað kunnuglegur en hugsaði ekki meira um það. Nakinn maður sem hafði verið að stilla myndina, labbaði svo frá myndavélinni og að nakinni konu: „Gaurinn hoppaði svo á hana og þau hófu stirðbusalegt kynlíf í trúboðastellingunni. Þetta var það glataðasta klám sem ég hafði séð, þó það hafi ekki verið mikið. Ég var viss um að þetta voru viðvaningar.“

Það var ekki þar til maðurinn stóð upp og gekk að myndavélinni með ALLT sjáanlegt að hún þekkti hann. Lýsti hún þessu svona: „Ég hef aldrei hlaupið jafn hratt að sjónvarpinu til að ýta á „stop.“ En það tók endalausan tíma, ég fékk brauðfætur og VHS spilarinn var svo langt í burtu. Ég var öskrandi NEEEEEEEEEEEEEEIII en hljóðin sem komu út úr mér voru lágstemmd og furðuleg.“

Ég náði að ýta á stopp takkann. En skaðinn var skeður. Lífi mínu var lokið.

Hún segist hafa náð að ýta burtu þessari óþægilegu minningu í nokkur ár, en ákvað svo að segja bróður sínum frá til að „deila byrðinni.“

Hún segir að loksins núna geti hún hlegið að þessu, þrátt fyrir að hún viðurkenni að hún hafi verið AFSKAPLEGA furðuleg í kringum foreldrana í nokkrar vikur á eftir.