Sumar þeirra sveppategunda, sem þegar er vitað að finnast hér á landi, geta verið varasamar til inntöku vegna þess að í þeim eru efni, sem eru líkamanum óholl og trufla starfsemi hans.

Sumir vímuefnaneytendur fara af stað í ágúst, september og fram í október til þess að leita að sveppum, sem þeir telja sig vita að í sé Psilocybin, og neyta þeirra. Hvort þeir svo þekkja þessa sveppi frá öðrum, sem í eru önnur skaðleg efni, er sjálfsagt undir hælinn lagt. Því má búast við, að með þeim sveppum, er þeir neyta, geti slæðst sveppir sem innihalda  önnur virk eitruð efni.

Neysla þeirra getur leitt af sér ýmisskonar truflanir á líkamsstarfsemi, vægar eða jafnvel alvarlegar eitranir. Sérstaklega eitraðar eru þær sveppategundir, sem innihalda hið hættulega eitur cyclopeptide.

Áhætta getur fylgt því að borða ofskynjunarsveppi en stuttu eftir inntöku geta komið fram einkenni eins og :

• Höfuðverkur, oft stendur hann yfir í marga klst
• Ofsóknaræði og hræðsla
• Kvíði/kvíðaköst
• Svimi og ringulreið
• Blóðþrýstingsfall

Langtíma áhrif

• Lífshættulegar lifrarskemmdir
• Geðrænar truflanir eins og kvíði
• Stuðlað að því að undirliggjandi geðsjúkdómar komi fram

Áhrifin

Um það bil 20-30 mínútum eftir að sveppanna hefur verið neytt koma fram Psilocybin-áhrif, svo sem roði í andliti, slökun vöðva, aukinn hjartsláttarhraði, útvíkkun sjáaldra, munnþurrkur og ógleði. Skyntruflanir koma meðal annars fram í miklum afbökunum á rúm- og tímaskyni svo og geðslagsbreytingum. Stórir skammtar geta framkallað ofsjónir og afbakanir á snerti- og sársaukaskyni. Afbakanir skynjunar af völdum Psilocybins geta verið skemmtilegar og þægilegar fyrir neytandann, en þær geta líka verið mjög ógnvekjandi, valdiðofsahræðslu og jafnvel framkallað bráðasturlun. Andlit vina, ættingja og ókunnugra geta virst breyta um lit eða lögun, eða skyndilega elst ógnvænlega. Þetta getur gerst meðan á neyslu sveppanna stendur eða eftir á og staðið yfir lengi.